വലിയൊരീ ലോകത്ത് തനിയേ മേവും
ഏകാന്ത പഥികരാണല്ലോ നമ്മൾ ...
തമസ്സിൻ അനന്തമാം ഭൂവിൽ നിന്നും
മന്നിതിൽ വന്നതു തനിയേ നമ്മൾ ...
ജീവിത വീഥിയിലങ്ങോളമിങ്ങോളം
എകരായ് യാത്ര തുടർന്നിടുന്നു...
മൃത്യുവിൻ ഗുഹ തേടി പോകുമ്പോളും
എകരായ് തന്നെ നാം നീങ്ങിടുന്നു ...
എങ്കിലുമൊരുവേള ഏകരല്ലന്നൊരു
മിഥ്യാഭ്രമം നമ്മെ ബാധിക്കുന്നു !
തീവ്രമാം സ്നേഹത്തിൻ മായിക പ്രഭയാലെ
ഏകരല്ലന്നൊരു തോണൽ മാത്രം !
മധുര മനോഹര രാഗമീ ജീവിതം
പാടാനറിയുന്നവർക്കു മാത്രം !
പാട്ടറിയാത്തവർക്കൊക്കെയും ജീവിതം
വാനരൻ കയ്യിലെ പൂമാലകൾ ..!
ചൊല്ലാൻ നല്ല രസമുണ്ട്,നല്ല കവിത
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂthanks shaju.....
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ